تو‌ را‌ ستایش مى کنیم

اى خدا تو‌ را‌ ستایش مى کنیم:

که‌ با‌ علم به‌ گناهان (و زشتى اعمال ‌و‌ اخلاق) بندگان باز عیوب آنها را‌ مستور مى دارى ‌و‌ با‌ آگاهى از‌ کردار قبیح بدان از‌ تقصیرشان درمى گذرى پس‌ با‌ آنکه (جز معصومان) همه به‌ بدکارى ‌و‌ عصیان مشغولند تو‌ (از لطف ‌و‌ کرم) آنها را‌ به‌ اعمال بدشان مشهور ننمودى ‌و‌ با‌ آنکه مرتکب گناه ‌و‌ افعال زشتند باز آنها را‌ (از کرم ‌و‌ حلم) مفتضح ‌و‌ رسوا نساختى ‌و‌ بدکاریهاشان را‌ از‌ نظرها پنهان داشته ‌و‌ (در پرده عفوت) مستور کردى ‌و‌ کسى را‌ بر‌ ‌آن آگاه ننمودى